Danae Stratou
The River of Life, 2004
Κοιτάζοντας φωτογραφίες από δορυφόρο των ποταμών της Γης, έχει κάποιος την αίσθηση ότι βλέπει τις φλέβες του πλανήτη, φλέβες ζωής της Γης. Ταξιδεύοντας με ποταμόπλοιο μερικές ημέρες, αρχίζει κάποιος να έχει την αίσθηση ότι σιγά σιγά ακολουθεί τον ρυθμό της ροής του ποταμού, και ότι η ροή αυτή είναι φυσική, σαν αναπνοή που διασχίζει μέσα από τα ποτάμια ολόκληρη τη Γη. Έχει κανείς την αίσθηση ότι ταξιδεύει μέσα σε αυτή την ροή που ενώνει τον κόσμο όλον. Επτά σημαντικά ποτάμια της Γης: Δούναβης, Νείλος, Αμαζόνιος, Μισισιπής, Νίγηρας, Γιανγκτσέ, Γάγγης. Mια ρευστή καταγραφή του κόσμου. Μια ματιά, μέσα από την οποία σιγά σιγά ξεδιπλώνεται ο κόσμος και μέσα από την οποία μεταλλάσσεται η εικόνα: από τόπο σε τόπο, χειμώνα σε καλοκαίρι, πολιτισμό σε πολιτισμό, από Aνατολή σε Δύση, νύχτα σε μέρα … από ζούγκλα σε πόλη, σε έρημο. …
Mια απέραντη στιγμή. … Mια στιγμή που περιέχει μέσα της τον αέναο ρυθμό, τον ρυθμό του ποταμού, τον ρυθμό που ενώνει την Γη ολόκληρη και εμάς τους ανθρώπους μαζί της. Eίναι ο ρυθμός της ζωής. … O ήχος της είναι ο ήχος της «αναπνοής» του πλανήτη.
— Δανάη Στράτου
«Δανάη Στράτου», Διαπολιτισμοί, Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Αθήνα, 2004